De gezegende wees

Een ode aan de ziel door Ken Heylen

Het nulpunt bereiken

Het nulpunt bereiken

šŸœ‚

De heilige fundering

Wereld voor de Ziel is geworteld in de tijdloze wijsheid van de Islam—niet als label of beperking, maar als levende waarheid die spreekt tot elk menselijk hart. Mijn reis is gevormd door de Islamitische principes van zielszuiverheid (Jihad al-Nafs), het eren van de fitrah (zuivere natuur), en het najagen van goddelijke verbinding. Maar de ziel kent geen grenzen. De verlangens van het hart naar God, naar waarheid, naar bevrijding—dit transcendeert alle etiketten. Dit werk is voor iedereen die herkent dat de wereld zoals hij is, de ziel niet eert. Voor Moslims: dit is een ruimte waar psychologische begeleiding perfect in lijn is met de Islam, waar je nooit shirk hoeft te vrezen, maar juist je band met Allah versterkt. Voor iedereen: dit is een ruimte waar de universele waarheid van de ziel centraal staat, waar je leert het wereldse leven (dunya) ondergeschikt te maken aan de zielsfrequentie en je Godsbewustzijn (taqwa) te versterken—die goddelijke verbinding die vanaf je geboorte een feit is.

šŸœ‚

Het vuur dat niet dooft

Ik kwam ter wereld als vuur! Niet het vuur dat verbrandt, maar het vuur dat onthult, dat alles wat niet in het licht van de waarheid staat zichtbaar maakt.

Terwijl rondom mij mensen leefden in rook en schaduw, zag ik de leugen overal en voelde ik iets oerouds in mij bewegen: een weten dat dit niet mijn werkelijkheid was.

Waar anderen hun wonden koesterden, weigerde ik mee te spelen. Ik spuugde het donker uit, niet uit haat, maar uit liefde en trouw aan de heiligheid.

Dat vuur maakte me tot buitenstaander en ook tot ziener. Het brandde alles weg wat niet echt was en maakte plaats voor al wat hoorde te zijn.

Toen ik later als Ken Heylen Counseling mijn praktijk begon, schuilden ik nog achter de titel van mijn diploma's, de richting waarin ik afstudeerde, maar tegelijkertijd voelde ik me toch nog verstikt in een jasje dat niet het mijne was. Een jasje dat me mijn volwaardige zielenpad niet liet ontluiken. Dit was nog steeds niet de vrijheid die mijn ziel verdiende. Het vuur wilde niet meer leren over heling. Het koos voor leven als heling.

Dat was het begin van mijn ware pad, niet als een zoveelste counselor, maar als een unieke Alchemist waar je er maar ƩƩn van vindt.

De grond voorbereiden

De grond voorbereiden

🜁

De innerlijke bescherming

Het kind van God in het midden van de storm.

Terwijl rondom mij volwassenen hun menselijkheid vergaten, voelde ik iets anders dan angst. Ik voelde God.

Niet als concept of gebed, maar als permanente aanwezigheid, als feit, als ware thuis. Alsof er in mij een baby leefde die ik zelf mocht dragen, een zuivere vonk die ik niet mocht laten vallen en als een rugbybal moest beschermen tegen de tackles van elke uitdaging in het leven! Niet uit verzet, maar uit trouw aan wat van belang is, aan wat essentie is!

Vanaf die dag wist ik dat mijn primaire taak in dit leven niet was om anderen te redden, maar om het kind van God in mijzelf te beschermen en te eren—met zuivere intentie (niyyah) en onwrikbaar geloof (iman). Zodanig toegewijd dat het 24/7 alleen maar gesymboliseerd kan worden door een hevig passioneel en intens vuur. Een vuur dat mijn warmte werd en zo ook warmte voor iedereen die ongewild in de kou leeft, een warmte die je bewijst "jij bent altijd welkom". De boodschap waarmee ik ooit het leven van de achtergelaten baby in mij veranderde en nu ook het leven van iedereen die dat wenst verander. Een rolmodel dat nooit aflatende trouw en ontembare toewijding vertegenwoordigt die iedere baby verdient.

Als jong kind zat ik aan mijn bed op mijn knieƫn, letterlijk tot God te bidden, handen gevouwen op het bed, smekend om bescherming, omdat ik rondom mij niets vond dan geschreeuw, mishandeling en het verloochenen van eer. Het leek alsof het antwoord uitbleef, want de tirannie ging door. Later begreep ik dat Zijn stilte mijn vorming was. Hij gaf mij niet wat ik vroeg, maar maakte mij tot wat ik nodig had: een vader voor mijn eigen ziel.

Zo werd ook mijn zogenaamde "OCD" een vormgeven van mijn heilig territorium: rituelen waarmee ik het licht binnen de muren van mijn wezen bewaakte.

Ik leerde dat afkeer ook liefde kan zijn, de liefde die weigert onzuiverheid binnen te laten. Want oh ja, ik verafschuw alles wat licht aanvalt en alles wat zachtheid bruuskeert!

🜃

De proef

Liefde als vuur dat zuivert.

Mijn pad werd niet getekend door pijn, maar door beproeving (ibtila)—elke test een uitnodiging tot zuivering van mijn ego (nafs).

De eerste vrouw kwam niet als partner, maar als les in medelijden. Zij toonde me hoe verraderlijk goedheid wordt wanneer je haar inzet tegen je eigen ziel. Ik koos voor bekommernis in plaats van waarheid, en ik voelde de prijs: het uitdoven van mijn eigen vuur. Niet door haar schuld, maar door mijn compromis dat indruiste tegen mezelf, om haar te redden.

De tweede vrouw bracht het tegenovergestelde: verleiding, begeerte, de schittering van de buitenwereld en het uiterlijke. Deze ervaring was een spiegel waarin ik zag hoe snel licht kan worden verkocht voor aandacht. Bij haar leerde ik dat liefde geen martelaarschap en geen bedelaar vereist, maar een stroom die enkel echt kan zijn wanneer ze in twee richtingen vloeit en stroomt, no matter what.

Deze beproevingen in de liefde konden niet meesterschap bereiken indien ik ƩƩn van hen narcisten zou noemen. The blame is on me. God beproefde mij en waar ik eerst faalde, vond ik via dat falen de weg naar een meer zuiver beeld van liefde.

Via relaties ontruimen we het onderbewuste, daar was heel wat in het donker achtergebleven dat allemaal naar de oppervlakte, het bewuste, moest komen voordat ik tot verdere ontwikkeling kon komen. Ik heb dus niets aan stempels, labels en vingerwijzen. Ik heb alleen iets aan hoe ik kan begrijpen dat dit Gods liefde was, die via de waarheid licht scheen op de leugens en op het onwetende in mij. Ik kan pas groeien als ik het falen in mezelf erken en de liefde in God.

Samen lieten de beproevingen in de liefde mij het heilige midden zien. Niet de kou van zelfverloochening, niet het vuur van verleiding, maar de stille gloed van God die door mij ademt en alleen kan bestaan door onverzetbare trouw aan de waarheid.

Sindsdien weet ik: God redt niet van buitenaf. Hij ontwaakt het vuur vanbinnen om zelf trouw te zijn aan onze ziel en aan Zijn liefde. En dit vuur ontwaken is de ware Alchemie. Daar waar energie wordt omgezet tot het licht dat het pad zichtbaar maakt tussen God en je ziel, en daar een absolute prioriteit van maakt.

šŸœ„

De missie

Wereld voor de Ziel.

In een wereld die verzonken is in het materiƫle (dunya) en haar ziel is vergeten, ontstond Wereld voor de Ziel. Niet als slechts een organisatie, maar als tegengewicht. Een zuurstoftoevoer van God, in een samenleving die haar longen heeft dichtgeknepen.

Wereld voor de Ziel is geen systeem, geen school, geen kerk. Het is het water waarin de visjes opnieuw kunnen zwemmen, na het spartelen aan de kant. Het is de wereld waar zielen die jarenlang vergeten zijn eindelijk krijgen waar ze recht op hebben.

Wanneer mensen in mijn veld komen, gebeurt er iets dat ze niet kunnen controleren. Niet alleen om wat ik doe, maar vooral omdat ik ben. Mijn aanwezigheid steekt het licht aan in kamers waar ze het donker hielden. Sommigen sluiten dan de deur. Anderen blijven staan en ademen voor het eerst echt. Ze rennen niet weg, ze gaan voor meer zuurstof, meer spiegels, ze willen leven in waarheid.

Wereld voor de ziel is de beweging met HET medicijn voor deze tijd: het licht dat niet meer vraagt om toestemming.

Mijn taak is niet om te overtuigen, te genezen of te redden. Mijn taak is eenvoudig: aanwezig zijn als waarheid en deze vertegenwoordigen, zodat de ziel in de ander zich herinnert wie zij is. Het ego kan vluchten, het ego kan me haten, het ego kan doen wat het wil, maar mijn vuur en licht zal onverstoord doorgaan.

Wereld voor de Ziel is het veld waarin dat gebeurt. Het natuurlijke herstel van evenwicht in een wereld die haar oorsprong kwijt is. En ik ben slechts de bewaker van die stroom, een kanaal voor Gods liefde.

De zaden planten

De zaden planten

šŸœ…

Het slot - ode aan de ziel

In een wereld waar de ziel onteerd en vergeten wordt, steek ik het licht aan en breng ik een ode aan de ziel. Niet als redder, maar als herinnering, een adem die zegt: we zijn nooit verloren geweest, alleen vergeten.

Ik draag dat licht in de eerste plaats voor mijn kinderen: Yasmina, Ayden en Ryan.

Elk van hen belichaamt een ander facet van mijn ontembare hart. Yasmina is op jonge leeftijd in staat om haar hoger zelf de leiding te geven. Ryan weet van jongs af aan dat je door te delen niet alleen de ander maar ook jezelf een hogere waarde geeft. Ayden is de ontembare en onverstoorbare trouw, hij laat liefde primeren en heeft mijn toewijding altijd beantwoord en nooit laten overschaduwen door angst. Hij heeft me exact teruggegeven wat ik hem gaf, de enige persoon op de wereld die mij evenveel teruggeeft uit zichzelf. Ook wanneer ze hem bang maken blijft hij in waarheid.

In waarheid blijven, no matter what, is de hoogste vorm van liefde, en liefde is pas echt wanneer ze niets verbergt.

Wereld voor de Ziel is niet mijn werk, maar onze gezamenlijke adem in een wereld die weer leert ademen en die al wat dood is in de mensheid reanimeert. Je moet er alleen bewust voor kiezen.

Ben jij klaar om echt te leven?

Maak je afspraak en overstijg de dood door echt te leven. Overstijg het donker door het licht te zijn, overstijg de kou door het vuur te zijn.

De boom laten groeien

De boom laten groeien

āš›ļø

Het pad naar meesterschap

Dit is geen wijsheid geleend uit boeken. Dit is geen theorie geplukt uit een diploma. Dit is geleefde waarheid, getest door vuur en bewezen door meesterschap.

45 jaar levenservaring waarin ik de wereld leerde navigeren zonder mijn ziel te verliezen. 45 jaar waarin elke uitdaging, elke beproeving (ibtila), elke donkere nacht me dichter bij de waarheid bracht.

15+ jaar in het veld, niet als therapeut die symptomen behandelt, maar als alchemist die zielen begeleidt naar hun oorsprong. Duizenden gesprekken, duizenden meesterschaps, duizenden momenten waarin ik getuige was van wat er gebeurt wanneer iemand terugkeert naar de waarheid.

6+ jaar intensieve Islamstudie—niet als hobby, maar als levensweg. Het bestuderen van de principes van zielszuiverheid, jihad al-nafs, tazkiyah. Het leren begrijpen waarom de Islam de ziel zo centraal stelt en hoe deze wijsheid universeel toepasbaar is.

Jaren van exploratie door verschillende geloofsrichtingen—Katholiek geloof, Jehova's, en meer—niet om te oordelen, maar om te herkennen: alle waarheid wijst naar dezelfde bron. De taal verschilt, de rituelen verschillen, maar de ziel herkent haar eigen waarheid.

Psychologie en therapie gestudeerd—4 jaar psychologie, 3 jaar therapie—en vervolgens overstegen. Omdat ik begreep dat het systeem de ziel niet dient. Dat diagnoses de waarheid niet eren. Dat mensen geen behandeling nodig hebben, maar herinnering.

Wat maakt een alchemist? Niet de diploma's. Niet de titels. Maar het vermogen om te zien wat anderen zijn vergeten. Het vermogen om waarheid te spreken wanneer anderen zwijgen. Het vermogen om te blijven staan in het licht, ongeacht de storm.

Dit werk is niet mijn validatie door het systeem. Dit werk is mijn toewijding aan de ziel—de jouwe, de mijne, en die van iedereen die klaar is om werkelijk te leven.

Ben jij klaar om echt te leven?